STANOWISKO DEPARTAMENTU PRAWA PRACY MR,PiPS
Z 2 CZERWCA 2016 R.
W SPRAWIE USTALANIA OKRESU URLOPU WYCHOWAWCZEGO
Zgodnie z
art. 186 § 2 Kodeksu pracy wymiar urlopu wychowawczego wynosi
do 36 miesięcy. Urlop jest udzielany na okres nie dłuższy niż do zakończenia
roku kalendarzowego, w którym dziecko kończy 6 rok życia.
Dopuszczalny
36-miesięczny okres urlopu wychowawczego należy, zdaniem Departamentu Prawa
Pracy w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, obliczać z uwzględnieniem
orzecznictwa sądowego dotyczącego ustalania okresu zatrudnienia pracownika. Jak
orzekł Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 11 grudnia 2009 r. (II PK 223/09,
LEX nr 585777) sposób liczenia terminów określonych w przepisach Kodeksu
cywilnego nie ma zastosowania do okresów, od których zależy nabycie uprawnień
pracowniczych. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu do tego wyroku „w
judykaturze utrwalony jest pogląd, że sposób liczenia terminów określonych w
przepisach Kodeksu cywilnego nie ma zastosowania do okresów, od których zależy
nabycie uprawnień pracowniczych (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 21 maja
1991 r., I PZP 16/91, OSNCP 1992 z. 1 poz. 10, czy wyrok Sądu Najwyższego
z dnia z dnia 19 grudnia 1996 r., I PKN 47/96, OSNP 1997 nr 17, poz. 310).
Zasady nabycia uprawnień pracowniczych są zatem zawarte w postanowieniach
prawa pracy i odbiegają od reguł prawa cywilnego. Uznając zaś, że kwestia ta
jest uregulowana w prawie pracy - jakkolwiek nie wprost - nie ma podstaw, by
sięgać do Kodeksu cywilnego, gdyż w myśl art. 300 k.p.
stosujemy go do stosunków pracy tylko w sprawach nieunormowanych przepisami
prawa pracy.
Zdaniem
Departamentu oznacza to, że jeżeli urlop wychowawczy został udzielony od dnia 4
kwietnia 2016 r., to 6 miesięczny okres urlopu wychowawczego upływa 3 października
2016 r. Natomiast jeżeli występują między częściami urlopu wychowawczego
przerwy, to dla ustalenia kiedy miną dopuszczalne 36 miesięcy, należy
sumować pełne kolejne nieprzerwane miesiące urlopu wychowawczego, przyjmując,
że okres miesiąca upływa w dniu poprzedzającym dzień, który datą odpowiada
początkowemu dniowi okresu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było -
w ostatnim dniu tego miesiąca (np. miesiąc liczony od dnia 4 kwietnia upływa w
dniu 3 maja). Należy także zsumować dni „wystające” poza pełne miesiące, przyjmując
30 dni za jeden miesiąc.
Departament
Prawa Pracy podkreśla, że jego poglądy nie są wiążące dla pracowników,
pracodawców, Państwowej Inspekcji Pracy ani sądów pracy. Organem uprawnionym do
oceny prawidłowości stosowania przepisów prawa pracy przez pracodawców jest
Państwowa Inspekcja Pracy, a spory ze stosunku pracy rozstrzygają sądy pracy.
(UiPP Nr 13 (415) z 01.07.2016 r. str.
6)